Αν ο Θεός του ποδοσφαίρου ήταν ο Μαραντόνα τότε ένας από τους ναούς που αγωνίστηκε ήταν το “Σάν Πάολο” της Νάπολι και ήδη τόσο ο πρόεδρος της ομάδας Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις όσο και ο Δήμαρχος της πόλης Λουίτζι Ντε Μαγκίστρις σκέφτονται το γήπεδο της Νάπολι να μετονομαστεί σε “Ντιέγκο Μαραντόνα”.
Στη Νάπολι ο Μαραντόνα όσα χρόνια έπαιξε λατρεύτηκε στην κυριολεξία ως Θεός, ενώ η φιγούρα του δεν έχει φύγει από την πόλη καθώς υπάρχει παντού, σε γκράφιτι, σε εικόνες κι όπου υπάρχουν στέκια των οπαδών της Νάπολι.
Η Νάπολι είχε καταφέρει να τον αποκτήσει από την Μπαρτσελόνα κι από μία μικρομεσαία ομάδα του ιταλικού πρωταθλήματος είχε γίνει διεκδικητής του πρωταθλήματος απέναντι στα μεγαθήρια εκείνης της εποχής την Μίλαν, την Γιουβέντους, αλλά και άλλων ομάδων.
Άλλωστε εκείνη την εποχή oi ιταλικές ομάδες είχαν φροντίσει να αποκτήσουν ότι καλό υπήρχε στη διεθνή αγορά καθώς τότε επιτρέπονταν δύο ξένοι σε κάθε ομάδα και δεν υπήρχε το καθεστώς των κοινοτικών παικτών ή των 6 ξένων που υπάρχει σήμερα. Εκείνη την εποχή στην Ιταλία εκτός από τον Μαραντόνα αγωνίζονταν οι: Ζίκο, Πασαρέλα, Πλατινί, Μπόνιεκ, Γκούλιτ, Φαν Μπάστεν και πολλοί άλλοι άσοι του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
