Ο Θεόδωρος Αλεξιάδης είναι ένας από τους παλαιότερους και αγνούς παράγοντες ο οποίος έχει διατελέσει μέλος των Δ.Σ. του Κεραυνού Βασιλικής, της Δόξας Χρυσομηλιάς, αλλά και του ΑΟ Προδρόμου.
Στην διάθεσή του έχει ένα ανεκτίμητο αρχείο το οποίο το ενημερώνει από το 1974 από τότε δηλαδή που ιδρύθηκαν οι ενώσεις, ενώ έχει γράψει και ένα σπουδαίο βιβλίο για την ιστορία του ΑΟ Τρίκαλα.
Σήμερα καταθέτει μία ενδιαφέρουσα πρόταση μέσα από το Sportskalampaka για την αναδιάρθρωση των τοπικών ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων. Σας παραθέτουμε αναλυτικά αυτή την πρόταση:
“Αρχικά θα ήθελα από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχηθώ σε όλους τους συμπατριώτες και μη, υγεία, δύναμη και κουράγιο έτσι ώστε να ξεπεράσουμε όλοι αυτήν την πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση που έχει γονατίσει όχι μόνο την πατρίδα μας αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Ίσως χρειάστηκε μια τέτοια πραγματικά ανθρώπινη παγκόσμια τραγωδία να καταλάβουμε πώς η έκφραση «πρώτα η υγεία, και μετά όλα τ ’άλλα» έχει την μεγαλύτερη σημασία απ΄όλα στην ζωή. Ο απρόβλεπτος και συνάμα τρομακτικός αυτός νέος κορωναϊός Covid 19 έχει «εισβάλλει» τόσο βαθιά στην ζωή μας που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι σχεδόν τίποτα πλέον στο κόσμο δεν λειτουργεί και με το μέλλον να είναι αυτή τη στιγμή, να είναι απρόβλεπτο. Πάντα θέλω να βλέπω τα πράγματα αισιόδοξα και πιστεύω πώς σε δύο μήνες όλα θα γυρίσουν όπως ήταν πριν, αν και οι συνέπειες ήδη διαφαίνονται με ανθρώπους γύρω μας που χάνονται και με μια οικονομία της χώρας πάλι στα τάρταρα.
Το «κλείσιμο» στο σπίτι έχει δώσει σε αρκετούς ανθρώπους τον ελεύθερο χρόνο που άλλοτε δεν είχε και συνεπώς, το τελευταίο διάστημα έχει γίνει «μόδα» μέσω των Social Media να «ανεβαίνουν» πολλές, μα πάρα πολλές φωτογραφίες και ιστορίες του παρελθόντος και κυρίως του ερασιτεχνικού μας ποδοσφαίρου. Η νοσταλγία των καλών παλιών εποχών είναι εμφανές και αντίθετα με την τωρινή κατάσταση που επικρατεί στο ερασιτεχνικό μας ποδόσφαιρο, παραμένει να είναι το πιο δημοφιλές άθλημα του Νομού των Τρικάλων. Το 2011 βλέποντας ότι η οικονομική κρίση θα «γονάτιζε» τα περισσότερα σωματεία αφού δεν υπήρξαν ούτε επιχορηγήσεις του κράτους από το 2007, συνάντησα τον πρόεδρο της Ένωσης και σε φιλικό κλίμα, εξέφρασα την ανησυχία μου για το μέλλον του ποδοσφαίρου μας. Πρότεινα τότε στον κύριο Μπουτζιώλη ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης με περισσότερους τότε ομίλους και λιγότερες ομάδες σε κάθε όμιλο να διευκολυνθούν τα σωματεία και ενώ ο ίδιος δεν το απέρριψε, ουδέποτε εφάρμοσε το σχέδιο αυτό. Φτάσαμε πλέον στο 2020 και το ερασιτεχνικό μας ποδόσφαιρο πλέον παραπαίει, αργό-σβήνει και θεωρώ επιτακτική ανάγκη να γίνουν άμεσα αλλαγές έτσι ώστε να το «σώσουμε» και να βελτιώσουμε το επίπεδο που λυπάμαι που το λέω, δεν βλέπετε.
Αρχικά υπάρχει θέμα και δύσκολα θα ολοκληρωθούν τα πρωταθλήματα φέτος – π.χ. η Γ’ Ερασιτεχνική δεν πρόλαβε να ξεκινήσει και ξαφνικά μπήκε σε «καραντίνα» – και γι’ αυτό οι αρμόδιοι θα πρέπει να πάρουν [πλέον αναγκαστικά] τολμηρές αποφάσεις. Η πρώτη θα πρέπει να έχει σχέση με τον πρωταθλητή της Α’ Ερασιτεχνικής, τίτλο που διεκδικούν η Φήκη και το Καστράκι. Προτείνω λοιπόν στην ΕΠΣΤ να γίνει όταν αυτό είναι επιτρεπτό ο αγώνας του Βράχου με την Φήκη στο Καστράκι. Εάν το Καστράκι δεν νικήσει, να ανακηρυχθεί πρωταθλήτρια η Φήκη. Εάν όμως κερδίσουν οι γηπεδούχοι, να γίνει αγώνας μπαράζ σε ουδέτερο γήπεδο και να καθορίσει τον πρωταθλητή και η ομάδα που θα αντιπροσωπεύσει στην Γ’ Εθνική μαζί με τα Μετέωρα Καλαμπάκας [που εύχομαι να παραμείνει]
Στην συνέχεια και για του χρόνου θα πρέπει επιτέλους !!!!! να γίνουν ριζικές αλλαγές στην διοργάνωση των πρωταθλημάτων. Αν και πιθανόν ότι πλέον είναι αργά το σχέδιο μου είναι ως εξής:
[1] Δυο ομίλους στην Α’ ΕΠΣΤ με δώδεκα ομάδες που θα αγωνίζονται κάθε Σάββατο. Τι θα κερδίσουμε με αυτό ? ….. Πρώτον, μειώνονται αισθητά τα έξοδα διαιτησίας και των μετακινήσεων [άλλο 34 ματς και άλλο 22], τα αδιάφορα ματς σχεδόν θα εξαλειφθούν και δεύτερον, το ενδιαφέρον εννοείτε θα είναι μεγαλύτερο και στο τέλος της σεζόν, ο αγώνας Υπερπρωταθλητή [όπως παλιά] θα είναι μία πραγματική γιορτή. Επίσης, οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές θα μπορούν άνετα να «κάθονται» για έξι εβδομάδες μεταξύ 20 Δεκεμβρίου και 1 Φεβρουαρίου [όπου ο καιρός συνήθως είναι ακατάλληλος] διότι το πρόγραμμα αγώνων θα είναι σαφώς πιο χαλαρό χωρίς να αναγκάζονται να παίζουν εμβόλιμες αγωνιστικές και μεσοβδόμαδα.
Α’ ΟΜΙΛΟΣ: Νεοχώρι, Δήμητρα, Σαράγια, Παραληθαίοι, Καλύβια, Ταξιάρχες, Μεγαλοχώρι, Ριζαριό, ΑΕΤ, Αχιλλέας Μπάρας, Αμπελάκια, Άγιος Οικουμένιος
Β’ ΌΜΙΛΟΣ: Καστράκι ή Φήκη, Μικρό Κεφαλόβρυσο, Αγία Μονή, Πύργος, Πορταϊκός, Πυργετός, Λυγαριά, Κρύα Βρύση, Θεόπετρα, Βαλτινό, Βασιλική, Ασπρόβαλτος
[2] Δυο ομίλους στην Β’ ΕΠΣΤ με δώδεκα ομάδες που θα αγωνίζονται όπως και τώρα την Κυριακή και που θα έχουν τα ίδια οφέλη με τα προηγούμενα που ανέφερα για την Α’ κατηγορία – Λιγότερα έξοδα [διαιτησίες και μετακινήσεις] και ασφαλώς λιγότερα αδιάφορα παιχνίδια.
Α’ ΟΜΙΛΟΣ: Ζάρκο, ΑΕΚ Σαραγίων, Πετρωτό, Γριζάνο, Αγία Κυριακή, Ακαδημία 1, Κεραμίδι, Λόγγος, Γλύνος, Φωτεινό, Άγιοι Απόστολοι, Ασπροκκλησιά
Β’ ΟΜΙΛΟΣ: Δροσερό, Πηγή, Τζούρτζια, Γενέσι, Ροπωτό, Χρυσομηλιά, Παλαιομονάστηρο, Πιαλεία, Γόμφοι, Πρίνος, Μεγάλο Κεφαλόβρυσο, Πρόδρομος
[3] Οι υπόλοιπες ομάδες [δεν υπάρχουν και πολλές] να αγωνιστούν στην Γ’ Ερασιτεχνική και μοιραστούν επίσης σε ομίλους – και να ξεκινούν το πρωτάθλημα τον Σεπτέμβριο, όχι την άνοιξη. Για να υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον, η ΕΠΣΤ θα πρέπει να δώσει κίνητρα για να ξανακατεβούν στα γήπεδα ομάδες όπως η ιστορική Φαρκαδόνα, το Γοργογύρι, το Γαρδίκι, το Δενδροχώρι, ο Άγιος Βησσαρίωνας, η Φιλύρα, το Ξυλοπάροικο, οι Γεωργανάδες, ο Πετρόπορος, η Χρυσαυγή, οι Καρυές, το Ορθοβούνι, η Οξύνεια, το Αγιόφυλλο, η Διάβα, ο Πανχασιακός, η Σαρακίνα και πολλές άλλες….[π.χ. τον πρώτο χρόνο επανίδρυσης να μην έχουν έξοδα διαιτησίας]. Κατανοώ το πρόβλημα την έλλειψη παιδιών στα χωριά αυτά, αλλά χωρίς κίνητρα, γιατί να ασχοληθεί ο συγκεκριμένος παράγοντας και ο κάθε παράγοντας.
[4] Ίσως το κυριότερο απ’ όλα. Η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων να αναλάβει καθολικά την επίβλεψη ιατρών σε κάθε γήπεδο των Τρικάλων. Όπως δηλαδή ορίζονται οι διαιτητές κάθε εβδομάδα, να ορίζονται και οι γιατροί που θα έχουν κάνει σύμβαση και οι οποίοι οφείλει το κράτος να πληρώνει….. [εκτός αν δοθούν επιχορηγήσεις στα σωματεία γι’ αυτόν τον σημαντικό λόγο].
[5] Καλύτερη προσέγγιση στο παιδικό πρωτάθλημα και ξανά δίνοντας περισσότερα οικονομικά κίνητρα σε ομάδες [κυρίως στα χωριά] να «κατεβάζουν» ομάδες. Αυτή την στιγμή, η Ένωση δείχνει απλώς να ενδιαφέρεται να έχει μόνο έσοδα χωρίς να μπαίνει εις βάθος στα προβλήματα των σωματείων. Δέκα μπάλες και δίχτυα δεν λύνουν τα διλήμματα, άλλα πράγματα το κάνουν.
[6] Κλείνοντας η διαιτησία να κάνει «προκοπή» [κατά την ταπεινή μου γνώμη βέβαια] θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη από την ΕΠΣΤ – όπως ήταν παλιά. Έτσι θα μπορούν να προσελκύουν περισσότερα νεαρά παιδιά σε αυτό το «λειτούργημα» που κακά τα ψέματα, μπορεί επίσης να γίνει και επάγγελμα.
Αν και πιστεύω ότι είναι αργά, αυτά ίσως σώσουν το καταδικασμένο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Οι απόψεις αυτές από έναν Καστοριανό όπως αποκαλούμαι από μερικούς που αγάπησε με την ψυχή του τα Τρίκαλα και τιμή μου που ασχολήθηκα με το ερασιτεχνικό του Νομού όχι μόνο ως παίκτης και παράγοντας αλλά και ως άνθρωπος που κρατάει τα στοιχεία της ΕΠΣΤ από το 1974 – δουλειά πολλών ετών που εύχομαι κάποτε να μείνει στην ιστορία.”
Με τιμή
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ
Καθηγητής Αγγλικών, Συγγραφέας
