Η αρχή της προηγούμενης 10ετίας ήταν η γραμμή τερματισμού μιας αλησμόνητης εποχής για την Εθνική ομάδα, η οποία για 9 χρόνια πορευόταν με τον Ότο Ρεχάγκελ και είχε επιδείξει αποτελέσματα που ουδείς φανταζόταν όταν το 2001 έχανε 5-1 από τη Φινλανδία. Πάνω σ’ αυτά τα ισχυρά θεμέλια που τοποθέτησε ο ισχυρογνώμων και πανούργος Γερμανός έχτισε ένα στιβαρό οικοδόμημα ο -ξέρω τι θέλω- Φερνάντο Σάντος, υπογράφοντας ιδιοχείρως τις διαδοχικές παρουσίες στα νοκ άουτ μεγάλων διοργανώσεων και κατ’ επέκταση τις υψηλότερες θέσεις που έχει καταγράψει ποτέ το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στην Παγκόσμια Κατάταξη της FIFA, εξασφαλίζοντας μια θέση στην πρώτη δεκάδα.
Όλα αυτά φυσικά προτού η Εθνική παραδοθεί στον όλεθρο και καταλήξει να μεταμφιεστεί σ’ ένα συνονθύλευμα από ποιοτικές, αλλά χωρίς κοντρόλ και κατεύθυνση, ποδοσφαιρικές μονάδες.
Στη δύση αυτών των δέκα ετών έπεσε ουρανοκατέβατος στην ελληνική πραγματικότητα ο Ολλανδός Γιον Φαν’τ Σιπ με απώτερο στόχο να παρουσιάσει κάτι φρέσκο αποτελούμενο από φιλόδοξα παιδιά που κάμποσα εξ αυτών απέχουν και δεν έχουν επηρεαστεί από την τοξικότητα του εγχώριου ποδοσφαίρου και τα όσα είχαν μεσολαβήσει αφότου αποχώρησε ο Μίχαελ Σκίμπε. Αναπόφευκτα η ιδανική ενδεκάδα της Εθνικής από το 2010 ως το 2019 ν’ απαρτίζεται από ποδοσφαιριστές της πρότερης γενιάς, ποδοσφαιριστές που δεν θα βρεις σήμερα στη δράση ή ενδεχομένως τους συναντήσεις εκ νέου στο μέλλον.
Τερματοφύλακας: Ορέστης Καρνέζης
Δεξιός μπακ: Βασίλης Τοροσίδης
Κεντρικός αμυντικός: Σωκράτης Παπασταθόπουλος
Κεντρικός αμυντικός: Κώστας Μανωλάς
Αριστερός μπακ: Χοσέ Χολέμπας
Αμυντικός μέσος: Γιάννης Μανιάτης
Κεντρικός μέσος: Κώστας Κατσουράνης
Επιτελικός μέσος: Γιώργος Καραγκούνης
Επιθετικός: Γιώργος Σαμαράς
Επιθετικός: Κώστας Μήτρογλου
Επιθετικός: Φάνης Γκέκας
Αναπληρωματικοί: Μιχάλης Σηφάκης, Λούκας Βύντρα, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Αλέξανδρος Τζιόλης, Ανδρέας Σάμαρης, Κώστας Φορτούνης, Δημήτρης Σαλπιγγίδης.
Προπονητής: Φερνάντο Σάντος
Ο Ότο Ρεχάγκελ πρόλαβε σ’ αυτή τη 10ετία να ζήσει μονάχα τη συμμετοχή της Εθνικής στα τελικά του Παγκοσμίου και ο οργανωτικός Μίχαελ Σκίμπε άφησε τη δουλειά στη μέση. Αντιθέτως ο Πορτογάλος, αυτός ο περιβόητος ‘καρπουζάς από το Εστορίλ’, όχι μόνο συνέχισε την παραγωγική διαδικασία που παρέλαβε χέρι με χέρι, αλλά εξέλιξε σε τέτοιο βαθμό τη σοδειά που επί των ημερών του η Εθνική αγωνίστηκε στις νοκ άουτ φάσεις δύο διοργανώσεων (EURO 2012, Μουντιάλ 2014) και ανανεώθηκε στο μέγιστο βαθμό προκειμένου να είναι έτοιμη για την επόμενη ημέρα. Το ‘ευχαριστώ’ για όλα αυτά; Ένα εισιτήριο της ΕΠΟ χωρίς επιστροφή στην Ελλάδα, χωριστά από την ομάδα που ο ίδιος την έφερε στη θέση να εκπέμπει τεράστια υπόληψη προς όλους. Πού έφτασε η δική του Πορτογαλία και πού η Εθνική μετά απ’ αυτόν καταδεικνύει το μέγεθος του χονδροειδέστατου λάθους που έγινε εκείνο το καλοκαίρι του 2014.
ΠΗΓΗ: contra.gr
